Wspominaliśmy, że węgiel, paląc się, łączy się z tlenem powietrza i daje gaz węglowy. Gaz ten jest tedy związkiem węgla i tlenu i nie przypomina wcale węgla, z którego powstał. Jest to gaz przezroczysty i bezbarwny, jak powietrze. Unosi się on w powietrzu w ilości dość znacznej; znajduje się także w głębie i w wodzie gruntowej.

W celu bliższego zapoznania się z gazem węglowym, przyrządzimy go sobie sztucznie. W tym celu weźmy butelkę zwyczajną, dopasujmy do niej szczelnie korek, a następnie przedziurawmy go świderkiem w taki sposób, aby móc przesunąć przez dziurkę cienką rurkę szklaną, wygiętą tak, jak to widać na rysunku. Rurkę szklaną można wygiąć, ogrzawszy ją wpierw silnie w ogniu. Najlepiej zapalić lampkę spirytusową i nad jej gorącym płomieniem potrzymać rurkę szklaną w tern miejscu, gdzie ma być wygiętą. Ponieważ płomień spirytusowy jest bardzo gorący, więc w krótkim czasie szkło mięknie w nim tak, że możemy je wyginać swobodnie. Trzeba się jednak śpieszyć, bo po chwili szkło twardnieje na powrót.

Wyciągnąwszy rurkę, zwróćmy uwagę, aby koniecznie ciasno wchodziła w korek, a korek szczelnie zamykał butelkę.