Cóż to wszystko może mieć za związek z trzaskiem, który słychać, gdy do ciepła zbliżymy trzymana w dłoni laskę siarki? Wiadomo, że od ciepła wszelkie przedmioty się wydłużają i rozszerzają, na przykład: rtęć czyli żywe srebro pod wpływem cieliła rozszerza się w rurce termometru i wskazuje większą ilość stopni; szyny kolejowe wydłużają się w dni upalne, i gdyby nie było między nimi naumyślnie pozostawianych przerw, topiły się wzajemnie powypychały z toru i popaczyły. Otóż i zewnętrzna ogrzana warstwa siarki rozszerza się i wydłuża, gdy wewnętrzna pozostaje taką, jaka była bo się nie rozgrzewa. Z tego powodu malutkie kryształki, z których się składa laska siarki, rozrywają się i pękają, a to ich pękanie słyszymy jako lekki trzask.

projekty ogrodów otwock

Jeśli laskę siarki wrzucimy raptownie do gorącej wody, wówczas z silnym trzaskiem pęka, jakby była ze szkła, a to z powodu gwałtownego i nierównomiernego ogrzania tych drobniutkich kryształków, z których jest złożoną, a które pękają i rozrywają się.

Wrzućmy kawałek siarki do wody. Choćbyśmy nie wiem jak długo mieszali ją, a nawet ogrzewali, to siarka się nie rozpuści. Siarka nie rozpuszcza się ani w zimnej wodzie, ani w gorącej. Jeśli jednak zamiast wody weźmiemy naftę, benzynę lub mocną okowitę, wówczas zobaczymy, że kawałek siarki, wprowadzony do takiego płynu, zmniejsza się i powoli niknie, czyli rozpuszcza się bardzo widocznie. Trzeba na to czekać kilka godzin, szczególnie jeśli płyn jest zimny; przy lekkim ogrzaniu siarka rozpuści się o wiele prędzej, ale nic radzę tego robić, gdyż nafta, benzyna lub okowita zapalają się łatwo, siarka również łatwo się zapala i o wypadek nie trudno.

projekty ogrodów otwock