Przekonajmy się teraz, jaki wpływ wywiera gorąco na siarkę. Wsypmy do tej małej flaszki szklanej garstkę siarki i ogrzejmy ją silnie. Flaszka taka jest zrobiona ze szkła nie pękającego w silnym ogniu i używa się kolbą. Najprzód zobaczymy, żę siarka stopnieje na płyn żółty i przezroczysty; ale, jeżeli będziemy ogrzewać ją mocniej, wówczas ta ciecz jasno-żółta zacznie ciemnieć i gęstnieć: nabiera ona koloni brunatnego z odcieniem czerwonym, a jest tak gęsta, że się wcale nic przelewa.

utylizacja psów wrocław

Przyłożywszy do tej gęstej masy drzazgę lub pręt szklany, możemy wyciągać siarkę w nitkę długą, krzepnącą na powietrzu. Wyciągnąwszy taką nitkę grzejmy dalej naszą siarkę, aby zobaczyć, co się z nią stanie. Po pewnym czasie zauważymy, że ta gęsta masa zaczyna znowu topnieć, staje się na powrót cieczą ruchliwą, która się łatwo przelewa, ale kolor jej pozostaje ciemnym. Wreszcie siarka zaczyna wrzeć i gotować się, przy czym wydaje z siebie })arę siarczaną ciemno pomarańczowej larwy.

Trzeba wówczas bardzo ostrożnie zachować się z ogniem, aby tej pary nie zapalić, bo para siarczana zapala się w jednej chwili i niezmiernie łatwo, a wówczas płomień w okamgnieniu prześlizguje się do flaszki, w której jest siarka wrząca i wszystko staje w ogniu. Jeśli taką siarkę roztopioną wiejemy ostrożnie do zimnej wody, wówczas spostrzeżemy dziwne zjawisko.

utylizacja psów wrocław