Z powodu tych cennych własności, gliny używamy do wyrabiania garnków, cegieł, fijansu i porcelany.

Na wyroby garncarskie używane są poślednie gatunki gliny, zwykle czerwone, zawierające jako domieszkę żelazo. Glinę wygniatają z wodą na ciasto, nadają jej kształty różnych naczyń, a potem wypalają w piecach. Do ciasta dodają czę.sto trochę krzemionki, kredy lub felspatu, a to dlatego, aby nadać ciastu pewną twardość i ochronić te przedmioty od zmiany kształtu podczas wypalania. G ina wszakże po wypaleniu jest porowata, to jest poprzerzynana malutkimi dziurkami, a przeto przesiąkliwa. Dla uczynienia jej nieprzesiąkliwą, to jest taką, aby nie przepuszczała przez siebie wody i innych cieczy, pokrywają przedmioty gliniane warstwą szklistą, zwaną polewą. Najczęściej używają zwykłej soli kuchennej i nią obrzucają przedmiot rozgrzany w piecu podczas wypalania: sól topi się i łączy się z gliną na związek szklisty, który pokrywa naczynie powłoką niedziurkowatą i nieprzesiąkliwą.

opony ciężarowe zawiercie

Tak samo wyrabiają się naczynia fajansowe, tylko używają na nic lepszych gatunków gliny; do porcelany zaś biorą najpiękniejszą i najczystszą, glinę białą, zwaną kaolinem. Przedmioty urobione z tej gliny porcelanowej wypalają się w piecach odrębnych, gdzie gorąco jest tak silne, że glina przetapia się nieco po wierzchu, i z tego powodu staje się twardą i przeświecającą.

opony ciężarowe zawiercie